Geef jezelf
Je bent als mens in staat een boel mooie dingen te doen. Gewoon omdat dit kan als mens. Je hebt veel meer te geven dan je denkt, maar je bent hier helemaal niet mee bezig. Je geeft liever aan dingen die je helpen zien dat je ertoe doet en mag zijn. Zodat je in de ogen van jezelf en anderen voldoet aan normen en waarden die je aan elkaar en jezelf stelt. En tja, dat is best boeiend eigenlijk omdat het je helemaal niet helpt jezelf te zien. Je ziet iets dat gaaf, cool, leuk, stoer, spannend, sexy, humoristisch, succesvol of slim is op een bepaalde manier. En deze manier heeft totaal niets te maken met je eigen en unieke manier.
Je laat dan ook niets van jezelf zien, al denk je dit wel, omdat je bezig bent met het zichtbaar maken van iets dat alleen maar bevestigend werkt zolang dit gewaardeerd wordt. Verandert er iets in je leven, of in de wereld, dan verandert er van alles en wordt er iets uit de kast getrokken dat hier een antwoord op is. Een reactie op je behoefte om een plek te hebben, en houden, in jouw systeem van mensen. Of systemen. Angst en twijfel zijn leidend en de basis van veel reacties en acties. De gevolgen hiervan zijn groot. Groter dan je denkt. Je geeft de wereld antwoorden op iets die helemaal niet over de wereld gaan. Helemaal niet over de mensen om je heen. Je geeft iets dat jou moet helpen zien wie je bent en zijn kan. Op deze manier gééf je niet, maar néém je.
Die gevolgen waarover ik het heb, gaan hier over: het nemen in plaats van geven, beperkt alles en iedereen. Je niet voluit geven zoals je dit kan doen als mens weerhoudt anderen dit ook te doen. Juist op deze manier geef je energie die aanstekelijk is, maar de angst of dit wel gezien en gewaardeerd wordt, speelt onbewust een grote rol. Maar voelbaar is het zéker. Mensen vragen anderen te geven terwijl deze mensen op hun beurt ook willen weten of het oké is en of ze mee mogen doen in het systeem. We reageren op elkaars acties. Continue. Zonder onszelf af te vragen waar we mee bezig zijn. Of dit wel is wat we als de beste kunnen, en hoe je dit zou kunnen zien en ervaren. Ik word er soms moedeloos van. En triest. Ik zie mensen lijden door zich steeds te moeten geven aan een rol, een vriendschap, een liefde, een baan, de bankrekening, de supermarkt of noem het maar. Om steeds weer te herhalen wat allang bekend is: namelijk dat je krijgt wie je zijn moet en zijn mag door je steeds weer te moeten bevestigen.
Je mag er al zijn en je doet er al toe. Waarom? Omdat je een leven hebt. En juist je eigen leven geeft je alles wat je nodig hebt om je te kunnen ontwikkelen. Ervaringen die soms pijnlijk zijn en soms bijzonder, maar altijd gericht op jou, om je tot ontwikkeling te brengen en te helpen zien wat je méér in huis hebt dan je dacht. Wanneer je dit op deze manier kan zien en erop durft te vertrouwen dat dit zo is, geef je niet meer om te krijgen maar om te bewegen. Je wil meer ervaren van wat er in je zit. Dit is de natuur. Jouw natuur. En hier niet op vertrouwen, ondermijnt je natuur. Dat voel je. Dat doet pas pijn. En de emoties die dit teweegbrengt, kosten ontiegelijk veel energie. En omdat je energie nodig hebt, ga je het elders halen. Op plekken waar dit ook niet gemist kan worden. Je kan je vast bedenken wat dit niet alleen voor jou maar ook voor anderen betekent.
Dus houdt op met anderen regels voorschrijven die jou het gevoel van bestaansrecht moeten geven en die niet stroken met de natuur van jezelf en anderen. Jij gaat niet over anderen maar over je eigen leven. En als je dit ervaart, ervaar je ook de magische en mooie kracht van anderen. Dit helpt je voor zowel jezelf als anderen te zorgen. Niet zoals je denkt maar zoals je hoopt. Dat geeft energie. Net wat we in deze wereld nodig hebben. Energie om het beste te geven en zo de wereld mooier te maken. Omdat het kan. Omdat jij het kan en in je hebt. Iedereen. Zonder uitzondering.
Editha Gerdingh
Over mij
Ik heb communicatiewetenschap gestudeerd en de opleiding haptonomie gevolgd. Daarnaast ben ik medium. Het interesseert me hoe we onszelf en wat we doen zichtbaar willen en kunnen maken, en met welk doel. En wat daarnaast voelbaar beperkt, en bevrijdt, om een zichtbaar vrij en onafhankelijk mens te kunnen zijn.
Ik begeleid mensen zichtbaar te maken wat ze ‘in huis’ hebben en hiervoor te gaan staan. Zonder schroom. Voor een leven, relatie(-s), werk en een wereld van verschil. Met woord, beeld en ontwerp.