In de wereld zijn een hoop mensen. Een hele hoop. En van al die mensen is er maar één. Dat is eigenlijk wel heel bijzonder en dit realiseren we ons zelden. Omdat we met zoveel verschillende mensen zijn, vinden we het fijn om orde te scheppen. Op basis van kleur, leeftijd, sekse, geaardheid, maatschappelijke status, afkomst, noem maar op. En niet om daarmee recht te doen aan al die verschillende mensen, want dat doet het niet, maar om zelf op allerlei manieren grip te krijgen op het leven. Maar hiermee doe je ook geen recht aan het leven. En daarom is het tijd om onszelf eens achter de oren te krabben, want wat is het dat we grip willen krijgen op ons leven? Waarom durven we ons niet over te geven aan iets dat groter is dan onszelf, maar willen we kunnen voorspellen waar we morgen zijn, of over vijf jaar, of nog verder in de toekomst?
Hoge prijs
In het leven is er maar weinig dat we kunnen voorspellen, al denken we daar anders over. Leven heeft niks te maken met voorspellen en grip krijgen en houden. Leven heeft te maken met ontdekken wie je bent in alles wat je doet of laat. En het leven geeft je de kansen en de mensen om dit te ervaren. Soms is het hard en niet te benijden, maar meestal is het bijzonder en magisch. Op een manier die we nu niet zien en als zodanig ervaren. En waarom niet? Omdat we druk bezig zijn met het beteugelen van onzekerheden. Controle krijgen over zaken die ons leven moeten geven waarvan we denken dat het nodig is om een goed leven te kunnen hebben. En daarmee zien we slechts wat past in de plaatjes die we voor onszelf en elkaar creëren, en niet wat we nodig hebben om onszelf en de capaciteit die we hebben te zien zoals we werkelijk zijn. En wat we kunnen doen om een verschil te maken. Dat kost ons heel veel energie. Energie die we niet opleveren omdat we niet, of nauwelijks, toekomen aan het ontdekken van wie we zijn, en wat we tot onze beschikking hebben om in ons leven tot bloei te kunnen komen. En te geven waarvan we volop te geven hebben.
Je hebt het al(lemaal)
We geven nu slechts waarvan we denken dat we het geven moeten om een bestaan te kunnen hebben. En dit kost de maatschappij een hele hoop. Omdat je wanneer je niet kan gaan geven wat je als geen ander te geven hebt, je gefrustreerd en uitgeput raakt. Met alle gevolgen van dien. Mensen zijn op zoek naar compensatie voor dit gat dat ze proberen te vullen met allerhande dingen. Zoals geld, kennis, materie en ervaringen. Die nooit gaan geven wat je jezelf kan geven, en dat is een leven waarin je ontdekt wie je bent. Door het leven te aanvaarden zoals het is en te nemen wat het leven je geeft. Omdat je daardoor kan laten zien wie je bent en wat je te geven hebt. Want dan is zelfs de meest zure appel een kans. Een die jou helpt te groeien en sterker te worden om uiteindelijk onvoorwaardelijk te zijn en doen wie je bent.
Meer inzicht, inspiratie of support?
Wil je hier meer over weten? Over hoe je meer kan zijn en doen wie je bent en hoe vrij en onafhankelijk je dit maakt? Neem dan contact met me op. Ik vertel je graag meer in een gesprek over jou en jouw leven, en hoe jij het verschil kan gaan maken.